روزنامه همدلی

گفت‌وگوی همدلی با خانم گل، عقاب و سرمربی تیم ملی فوتسال زنان ایران پس از قهرمانی دوباره در آسیا:

حمایت کنند، سکوی جهانی مال ماست
شیربیگی: هر چه قدر به ما
توجه کنند، جوابش را می گیرند
مظفر: زمان حمایت از زنان فوتسالیست فرا رسیده است


توسلی: یک هفته بگذرد
قهرمانی ما یادشان می‌رود
مهدی فیضی صفت ‪-‬ هنوز تازه است، داغِ داغ نه اما طعم گرم و شیرینش هنوز زیر زبان مردم سرزمینی است که سرخوشانه لذت بردند از افتخارآفرینی زنانِ ایران؛ دخترانی که بازی های کودکانه ای مانند لِی لی و خاله بازی، مجذوب و سرگرم شان نمی کرد اما توپ گرد و رنگ و رو رفته پسرهای فامیل، نگاه شان را چون آهنربا به سوی خود می کشید و دل شان غنج می زد برای شور و هیجان فوتبال و شادی های پس از گل. دخترکان دیروز قد کشیدند، سرزنش ها و طعنه های خانواده و دوست و آشنا منصرف شان نکرد از دوگانه‌ بیگانه‌ دختر و فوتبال و نه تنها عاشقانه پای تلویزیون نشستند تا رقص توپ زیر پای ستاره ها را نظاره گر باشند بلکه خودشان شدند یک بازیکن حرفه ای فوتبال، پیراهن تیم ملی برتن کردند و رفتند توی زمین تا نشان دهند فوتبال تنها یک هوسِ کودکانه نیست. دخترانِ افتخار با وجود سختی های فراوان، دیوارِ غیر ممکن ها را فرو ریختند و بر بام آسیا ایستادند. سال 2015 تیم ملی فوتسال زنان ایران در نخستین دوره جام ملت های آسیا قهرمان شد؛ افتخاری که نگاه ها را به سمت ستاره هایی نو چرخاند. مردمی که حسرت قهرمانی مردان سرزمین شان در معتبرترین تورنمنت فوتبالی قاره آسیا از چهل سال نیز فراتر رفته بود، با زنانی روبرو شدند که آرزویی دیرین را برای شان برآورده کرده. تیم ملی فوتسال زنان ایران با درخشش ستاره هایی که در آن روزها چندان شناخته شده نبودند، دست به کاری بزرگ زد و بالاتر از تیم های بزرگ و مطرح قاره کهن، پرچم ایران را بر قله قاره کهن برافراشت. شاید بسیاری تصور می کردند قهرمانی زنان فوتسالیست ایرانی در آسیا، جرقه ای بیش نبوده و دیگر تکرار نخواهد شد اما بانوان ایرانی 3 سال بعد قهرمانی خود را تکرار کردند تا ثابت کنند اتفاقی نبوده اند، مزد زحمات شبانه روزی شان را گرفتند و قهرمانی دومین دوره جام ملت های آسیا را نیز به نام ایران سند زدند. در روزهای اخیر از قهرمانی شان بسیار نوشته اند، روی جلدشان برده اند و حتی دعوت شان کرده اند به تلویزیون تا قدردانی کنند از زحمات زنانی که مسابقات شان نه به صورت مستقیم و نه حتی تکرار! پخش شد. صدا و سیمایی که وقعی ننهاد به بازی های دختران زیر سایه ستاره های پوشالی مانده، یک قسمت از برنامه پر بیننده اش را اختصاص داد به حضور چند تن از ملی پوشانش اما خودشان نیز می دانند چند هفته دیگر قهرمانی شان مانند هزار اتفاق دیگر فراموش خواهد شد، باز خودشان می مانند و تنهایی، خودشان و اردوهای شبانه روزی، خودشان و دوری از خانواده ولی هرگز از پا نمی نشینند. با 3 تن از ستاره های تیم ملی فوتسال زنان ایران به گفت و گو نشستیم تا برای مان از روزهای سختی بگویند که به قهرمانی دوباره ختم شد؛ روزهایی که سارا شیربیگی را «خانم گل» آسیا کرد و فرزانه توسلی، سایه ای از یک عقاب را به نمایش گذاشت. ملی پوشان فوتسال ایران حال دیگر سقف آسیا برای شان کوتاه است و می خواهند دست بندازند برای تصاحب یکی از سه سکوی جهانی. شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی فوتسال زنان ایران را نیز حالا دیگر یک ایران می شناسد؛ سرمربی تیمی که شاگردانش، کاری کردند کارستان. گفت و گوی این سه تن با همدلی را در ادامه می خوانید:
فرزانه توسلی:
فکر نمی‌کردم یک روز با عابدزاده مقایسه شوم
شما به عنوان دروازه بان تیم ملی بدون شک یکی از ستاره های تیم بودید. اول بگویید قهرمانی دوباره در آسیا چگونه به دست آمد؟
این قهرمانی حاصل اردوهای مستمر و شبانه روزی بود که بعد از اتمام لیگ، داشتیم و همه بازیکنان در اردوهای ملی بودند، حتی در روزهای تعطیلات عید، ما در اردوهای 7، 8 روزه ملی بودیم. تمام مسئولان فدراسیون و همه برای تیم ما زحمت کشیدند و فکر می کنم قهرمانی ما نتیجه زحمات بسیار زیادی بود که در این مدت کشیدیم. بعد از بازی های ترکمنستان دائما اردوهای مستمر داشتیم و به خاطر تلاش بسیارمان، قهرمانی مقتدرانه ای به دست آمد.
قهرمانی شما بازتاب زیادی داشت. به شخصه چه واکنش هایی از مردم دریافت کردید؟
سال 2015 هم که قهرمان شدیم، مردم لطف زیادی به ما داشتند. حمایت هایی که رسانه ها از تیم ما کردند یا ویدئوهایی که در شبکه های مجازی، منتشر شد همگی شامل پیام های محبت آمیز بود. ما هم خوشحالیم که توانستیم دل مردم را شاد کنیم. مردم همیشه حامی این تیم بودند و خدا را شکر قهرمانی ما مزید بر علت شد تا در این شرایط، لبخند به لبان مردم بیاید.
می گویند حفظ قهرمانی از قهرمان شدن سخت تر است. حالا همه از شما انتظار دارند هر دوره قهرمان شوید. چه می کنید تا این اتفاق بیفتد؟
دقیقا همه از تیم ما انتظار قهرمانی دارند. در ترکمنستان هم که مقام سوم را کسب کردیم، همه توقع قهرمانی داشتند. واقعا تکرار قهرمانی از خودِ قهرمانی خیلی سخت تر است. فوتبال در آسیا هر سال پیشرفت می کند، تیم ها خود را به سطح اول آسیا می رسانند و این موضوع، کار را برای ما سخت می کند. ویتنام که 5 بر صفر شکستش دادیم و به فینال رسیدیم، تایلند به زور در خانه خودش توانست در ضربات پنالتی مغلوبش کند و سوم شد. واقعیت این است که سطح ما در حال حاضر نسبت به ژاپن و تایلند، بالاتر است و این قهرمانی مقتدرانه هم نتیجه زحماتی بود که بچه ها کشیدند.
حمایت ها از شما چگونه بود و البته امیدوار به ادامه حمایت ها هستید؟
امیدوارم حمایت های مسئولان ادامه دار باشد و این تیم رها نشود. آرزو دارم به قدری اردوها مستمر باشد و بازی های دوستانه مختلف برگزار شود تا بتوانیم حتی به سطح اول دنیا برسیم. الان دیگر باید دید ما جهانی باشد و فراتر از آسیا فکر کرد. با این قهرمانی فکر می کنم برنامه ریزی ها در این جهت باشد تا سکوهای اول تا سوم دنیا را تصاحب کنیم.
برخی معتقدند وقتی مدتی از قهرمانی بگذرد، دیگر فراموش می شوید...
متاسفانه همین طور است. سال بعد از قهرمانی در 2015 در اعزام ما به جام جهانی گواتمالا، داستان های زیادی پیش آمد، در شرایط بسیار بدی اعزام شدیم و اصلا نتوانستیم عملکرد خوبی داشته باشیم. امیدوارم حداقل این بار بعد از تکرار قهرمانی در آسیا، وضعیت متفاوتی رقم بخورد. شاید همه از بیرون نگاه کنند و بگویند این تیم دو بار قهرمان شده و کار آسانی در پیش دارد ولی واقعا سختی های زیادی برای دو قهرمانی پیاپی در قاره کشیده شد. همه جا بحث بر سر قهرمانی ماست ولی یک هفته که بگذرد همه یادشان می رود.
بعد از درخشش شما در فینال و مهار توپ های متعدد، شما را با القابی مانند «عقاب آسیا» خطاب کردند و حتی عکسی از شما کنار احمدرضا عابدزاده منتشر شد...
من در رستوران آقای عابدزاده در متل قو کنار او عکسی به یادگار گرفتم. یکی از دلایلی که دروازه بان شدم، علاقه شدیدی بود که به آقای عابدزاده داشتم. واقعا هیچ وقت فکر نمی کردم روزی در جایگاهی قرار بگیرم که با الگوی ورزشی دوران کودکی ام، مقایسه شوم یا لقب او را به من بدهند. به جرات می گویم این مسئله، کار من را خیلی سخت تر از قبل می کند. وظیفه ام سنگین تر از گذشته شده و امیدوارم لایق این قیاس و لقب باشم چون احمدرضا عابدزاده در دل همه مردم ایران جا دارد و الگوی ورزشکاران بسیاری از جمله من بوده است. امیدوارم من هم بتوانم راه او را ادامه بدهم.
در پایان چه صحبتی دارید؟
فقط می خواهم از کسانی که در این مدت برای تیم ملی فوتسال بانوان ایران زحمت کشیدند، تشکر کنم؛ از جمله کادر فنی، آقای علی صانعی (مربی تیم ملی) و آقای امیر فراشی (مربی دروازه بان های تیم ملی) که واقعا حضورشان روحیه زیادی به ما داد و قوت قلبی برای بچه ها بود. من 15 سال است بازی می کنم و هیچ وقت مربی گلر اختصاصی نداشتم. متاسفانه نه در رده باشگاهی و نه در سطح تیم ملی چنین امکانی برایم فراهم نبود اما خوشبختانه امسال این معضل با آمدن آقای فراشی برطرف شد. او نقش پررنگی در عملکرد خوب من داشت و به همین خاطر می خواهم از او و تک تک اعضای کادر فنی تشکر کنم.
سارا شیربیگی:
حتی بعد از فینال نمی‌دانستم خانم گل شده‌ام!
ابتدا در مورد دفاع از عنوان قهرمانی در جام ملت های آسیا صحبت کنید. این قهرمانی کام مردم ایران را شیرین کرد. چه مسیری را طی کردید تا جام را بالای سر ببرید؟
بعد از قهرمانی در نخستین دوره در سال 2015، دید اهالی فوتبال و حتی مردم به فوتسال بانوان بسیار تغییر کرد. مردم پیگیر بازی های ما شدند و حتی دیدارهای دوستانه ما را دنبال می کردند. هنرمندان نیز از ما حمایت مستمری داشتند. از سال 2015 تا کنون اردوهای مداومی داشتیم و بازی های تدارکاتی خیلی خوبی برگزار کردیم. به جرات می توانم بگویم در این 3 سال حتی یک هفته در خانه نبودیم و مدام در اردو بودیم که البته شرایط بسیار سختی را برای‌مان رقم زد. ناگفته نماند هر کاری که لازم بود فدراسیون و وزارت ورزش انجام دادند و تلاش کردند که بتوانیم جایگاه قهرمانی که حق بانوان ایران است را حفظ کنیم. خوشبختانه با آمادگی کامل به تایلند رفتیم و هدف مان نیز قهرمانی در آسیا بود. خدا را شکر در گروه نسبتا راحتی قرار گرفتیم. گروه ما سه تیمه بود و با تیم های ازبکستان و ترکمنستان بازی های به نسبت آسانی داشتیم اما در مرحله حذفی به چین برخورد کردیم که این بازی خیلی سخت بود. چین پیش از آغاز مسابقات به تهران آمده بود که دو بازی دوستانه هم برگزار کردیم اما آنها در این فاصله پیشرفت زیادی داشتند. بعد از چین، ویتنام را شکست دادیم. این تیم را هم با توجه به نکاتی که کادر فنی به ما گوشزد کرده بود، توانستیم خیلی خوب اداره کنیم.
فینال عجیب و غریبی مقابل ژاپن داشتید و به یکباره روند بازی را تغییر دادید...
بازی فینال، سخت و حتی می توان گفت عجیب و غریب بود. البته ما از ابتدا رفته بودیم که ژاپن را ببریم اما فکر نمی کردیم با این نتیجه به پیروزی برسیم. همان طور که گفتم بازی را مدیریت کرده و نکات کادر فنی را رعایت کردیم و در نیمه دوم موفق شدیم در عرض دو دقیقه، کار ژاپن را تمام کنیم. بعد دوباره بازی را مدیریت کردیم و قهرمان شدیم. به نظر من قهرمانی خیلی خوب و دلچسبی بود و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد.
البته انتظارات از شما بالا رفته و مردم دیگر به کمتر از قهرمانی رضایت نمی دهند...
بله همین طور است. در بازی های ترکمنستان، نه خودمان راضی بودیم و نه مردم از عملکرد ما رضایت داشتند چرا که سوم شدیم. شاید اگر چند سال قبل سوم می شدیم همه خوشحال می شدند ولی انتظارات از تیم ما بالا رفته است.
می توان به سکوی جهانی فکر کرد؟
مردم که چنین انتظاری از ما دارند. به اعتقاد من اگر همین روند را ادامه دهیم و حمایت ها مداوم باشد، مطمئن باشید جواب می گیرند چون واقعا پتانسیل و استعداد بازیکنان ایرانی بسیار زیاد است. اگر همین طور ادامه بدهند و بازی های دوستانه و اردوهای مداوم برای ما برگزار کنند، مطمئنا می توانیم در جهان هم حرفی برای گفتن داشته باشیم.
قهرمانی شما در حال حاضر تازه و توجهات زیاد است. نگران نیستید تب قهرمانی فروکش کند و فراموش شوید؟
این اتفاق معمولا در ایران می افتد و نمی توانم بگویم چنین نیست. یک سری قول ها به ما داده اند و کمی نسبت به قبل امیدوارتر هستیم. به شخصه امید زیادی دارم که فراموش مان نکنند. به هر حال خودشان دیدند که هر چه قدر به ما توجه کنند، جوابش را می گیرند. اگر واقعا از ما سکوی جهانی می خواهند یا مقام های بهتری طلب می کنند، همه چیز بستگی به خودشان دارد.
عنوان های فردی مسابقات نیز نصیب ایران شد. شما خانم گل شدید، فرشته کریمی بهترین بازیکن شد و نسیمه غلامی کاپ بازی جوانمردانه را به نمایندگی از ایران گرفت...
باید تاکید کنم تمام 14 بازیکنان ما به اضافه کادر فنی، قهرمان بودند. تیمی که قهرمان می شود، 14 بازیکنش ستاره و یکدل بوده که توانسته قهرمان شود. واقعا این حس را تجربه کردم که با یکدلی می شود به همه جا رسید. در مورد خانم گلی و بهترین بازیکن شدن باید بگویم همه بچه ها عالی بودند و صادقانه نمی توانم بگویم من بهتر از دیگری بودم یا «فرشته» برتر بود بلکه همه بچه ها یکدست بودند. واقعا اگر امکان داشت جوایز فردی بیشتری در این بازی ها بدهند، مطمئن باشید به ایران می رسید و صد حیف که فقط این دو عنوان بود. البته ما به نمایندگی از بچه های تیم، این کاپ ها را دریافت کردیم.
آیا این گونه بود که بخواهید تمام توپ ها را خودتان به گل تبدیل کنید تا خانم گل شوید؟
واقعا این طور نبود. من بعد از چند سال خانم گلی در ایران، هدفم خانم گلی آسیا بود و می خواستم به این هدف برسم. وقتی عازم مسابقات شدیم، بازی های اول به گونه ای پیش رفت که من 3، 4 گل از دیگران فاصله گرفتم. در بازی های آسیایی، جبران 3، 4 گل کمی سخت است اما واقعا قبل از بازی با ژاپن، کلا بی خیال خانم گلی بودم و اصلا به این موضوع فکر نمی کردم که حتما من گل بزنم و خانم گل شوم. واقعا قهرمانی تیمم مهم تر از هر چیزی بود. اعتقاد داشتم اگر خانم گل شوم ولی قهرمان نشویم، به هیچ دردی نمی خورد. لذت واقعی خانم گلی با قهرمانی بیشتر می شود. شاید باور نکنید حتی بعد از پایان فینال متوجه نشدم خانم گل شده ام! چون حواسم فقط به بازی بود و مدام فریاد می زدم «فاطمه» گل بزند تا خانم گل شود چرا که بازیکن ژاپن هم یک گل زده بود. وقتی نامم را صدا زدند، تصور کردم بهترین بازیکن مسابقات شده ام و اصلا نمی دانستم خانم گل شده ام. به هیچ وجه فکر نمی کردم تعداد گل هایم با دو بازیکن دیگر برابر شده و به خاطر پاس گل های بیشتر، خانم گل شده باشم. من، فاطمه اعتدادی و یک بازیکن از ژاپن 9 گله بودیم ولی پاس گل بیشتری داده بودم و چون باید تنها یک نفر انتخاب می شد، من برگزیده شدم.
قهرمانی شما در شبکه های مجازی بازتاب زیادی داشت. فرزانه توسلی با احمدرضا عابدزاده و شما با مهاجمانی مانند کریستیانو رونالدو مقایسه می شدید. خودتان کدام قیاس را بیشتر دوست داشتید؟
اصلا به چنین چیزهایی فکر نمی کنم و مقایسه ها اهمیت چندانی برایم ندارد. البته دیدم که با بازیکنانی مانند مهدی طارمی مقایسه می‌شدم ولی هیچ وقت خودم را با کسی مقایسه نمی کنم چون بانوان واقعا شرایط متفاوتی دارند. بانوان تیم ما کار بزرگی انجام دادند و مردم دوست دارند چیزی که در دل شان هست را بگویند. به نظرم بانوان با کاری که انجام دادند، با آقایان برابر شدند. در ایران و همه جای دنیا، تفاوت هایی بین آقایان و بانوان وجود دارد اما مردم ما به قدری لطف داشتند و پیام های تبریک شان باعث انگیزه و دلگرمی ما شد که قادر به توصیفش نیستم. ما انرژی زیادی از مردم گرفتیم و فکر می کنم به خاطر دعای مردم بود که توانستیم در فینال خیلی خوب بازی کنیم و البته در همه بازی ها درخشان ظاهر شویم.
حرف پایانی شما را می شنویم...
دوست دارم اول از مردم تشکر کنم که باعث دلگرمی ما شدند. همچنین از خانواده و مربیانم که برایم زحمت کشیدند سپاسگزارم. باید از یک شخص ویژه تشکر کنم که سبب شد به فوتسال حرفه ای وارد شوم و تلاش زیادی کرد به این جایگاه برسم. سرکار خانم یاری، اولین شخصی بود که باعث شد در لیگ برتر بازی کنم و راهنمایی و کمک زیادی در این راه به من کردشهرزاد مظفر:
به سکوی جهانی فکر می‌کنیم
تکرار قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان ایران در آسیا اتفاق مهم و شیرینی بود. چگونه توانستید از عنوان خود دفاع کنید؟
این قهرمانی به سختی به دست آمد ولی خیلی خوشحالم حال مردم ایران با شنیدن خبر قهرمانی ما خوب شده. تقریبا حدود یازده ماه به صورت مرتب کار می کردیم و بچه ها در اردوهای مداوم بودند. بعد از مسابقات داخل سالن ترکمنستان، بی وقفه کار کردیم و 20 اردوی تمرینی داشتیم که هر کدام بین 8 تا 12 روز طول کشیدند. 8 بازی تدارکاتی با تیم های خوب اوکراین، روسیه، چین و ایتالیا در ایران برگزار کردیم که کمک زیادی به ما کرد. کادر کامل و خوبی هم در اختیار ما بود و خوشبختانه در هر بخش نفراتی را داشتیم که به ما کمک می کردند؛ از آقای علی صانعی (مربی تیم ملی) در بخش مشاور فنی و آنالیز و آقای امیر فراشی (مربی دروازه بان های تیم ملی) تا مربی بدنساز، مشاور روانشناسی، ماساژور، فیزیوتراپ و پزشک دست به دست هم دادند با تمام توان کار کنیم. حمایت همه جانبه ای هم از طرف فدراسیون فوتبال صورت گرفت که تیم ما را در 10 ماه گذشته حمایت کرد و واقعا هر خواسته ای داشتیم، برآورده کرد. همه این موارد، عوامل پیروزی ما بود و در نهایت غیرت، شجاعت و جنگندگی بچه ها، تمام زحمات را به ثمر رساند.
فکر می کنید بعد از مدتی فراموش شوید یا حمایت ها ادامه دار باشد؟
طبیعی است وقتی چیزی، نو و تازه باشد بازخوردهایش هم شدیدتر و هیجانی تر خواهد بود. به هر حال این قهرمانی از تب و تاب خواهد افتاد اما موضوعی که اهمیت دارد، این است که بچه های ما به چیزی که استحقاقش را دارند، برسند. الان وقتش است که بچه ها حمایت شوند. دو قهرمانی پیاپی در آسیا یعنی زمانش فرا رسیده هر کاری از دست مان برمی آید برای شان انجام بدهیم.
انتظارها از شما بالاست و همه، شاگردان شهرزاد مظفر را فقط در مقام قهرمان می بینند. چه برنامه ای دارید تا به سکوهای جهانی برسید؟
باید هم همین طور باشد و برنامه ریزی مناسبی انجام دهیم. اصولا در ایران بعد از یک موفقیت، اشباع می شویم و حالت سیری و رخوت پیدا می کنیم. باید از این اتفاق جلوگیری کنیم. البته باید از این قهرمانی شاد باشیم ولی باید سریع فراموشش کنیم و برنامه ریزی هدفمند و مدون برای آینده انجام دهیم تا فاصله مان را با تیم های مطرح جهان کاهش دهیم. ما به سکوی جهانی فکر می کنیم، اصلا چرا نباید فکر کنیم؟ وقتی جزو 5، 6 تیم خوب دنیا هستیم قطعا باید ایمان داشته باشیم می توانیم فاصله را کاهش دهیم.
تقریبا تمام عناوین فردی نصیب ایران شد. برای بچه ها مهم بود که عناوینی مثل خانم گلی را هم کسب کنند؟
در ابتدا عناوین فردی برای هیچ بازیکنی مهم نبود، کسی به جوایز انفرادی فکر نمی کرد، تمام تمرکز ما روی کاپ قهرمانی بود و می خواستیم با جام به ایران برگردیم ولی بچه های ما به قدری برای همدیگر بازی کردند و جانفشانی و فداکاری در زمین داشتند که عنوان های فردی خود به خود به دست آمد.
پس این گونه نبود که به طور مثال سارا شیربیگی بخواهد تمام توپ ها را خودش گل کند تا خانم گل شود؟
اصلا و ابدا این گونه نبود. ما بازی خودمان را انجام دادیم ولی چون یک تیم کامل بودیم، خدا هم جوایز انفرادی را به ما اعطا کرد.
حرف پایانی شما را می شنویم...
در پایان می خواهم از تمام کسانی که در کسب این قهرمانی به ما کمک کردند و عرق ریختند، تشکر کنم. تمام اعضای جامعه فوتسال در این قهرمانی سهیم هستند. همه به نحوی به ما کمک کردند؛ از کارکنان کمپ تیم های ملی تا مرکز ملی فوتبال که میهمان شان بودیم و زحمت زیادی در یک سال اخیر به آنها دادیم. فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و جوانان، سازمان تیم های ملی، کمیته بانوان و تک تک افراد کادر فنی که کنار ما بودند، کمک کردند و همه شان در این قهرمانی سهیم هستند.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سیل سیستان ۱۰۰ سال آب سیستان بود! (جوان)ریاض و واشنگتن در یک ‌قدمی معامله بزرگ (اعتماد)بی ‌قانون! (شهروند) اعترافات تکان دهنده همسرکُش ها ! (خراسان)
سایر اخبار این روزنامه
شهردار سابق همفکران خود را به تندی نقد کرد بازی قالیباف در مقابل اصولگرایان گفت‌وگوی همدلی با خانم گل، عقاب و سرمربی تیم ملی فوتسال زنان ایران پس از قهرمانی دوباره در آسیا: واکنش‌های ایران و اردن نسبت به یکدیگر نمایی تازه از دیپلماسی منطقه‌‌‌ای را شکل داد «همدلی» از وضعیت نگران کننده بزرگترین بدنه آبی محصور کشور گزارش می‌دهد خزر، در جدال هستی و نیستی گزارش «همدلی» از خیل کارآفرینانی که بخاطر مشکلات اقتصادی، بیکار شده و به شغل حمل‌ونقل شهری روی آورده‌اند مقتدی صدر با سفرای کشورهای همجوار دیدار کرد صدر سعودی فرجی لالایی روزهای جنگ را می‌خواند؛ صدای «دایه دایه» خاموش شد هرمز شریفیان اصلاحات بر سکوی تَکرار عملکرد مسئولان، عملکرد مسئولانه! با انتشار پیامی؛ رهبر انقلاب درگذشت حجت‌الاسلام سیدمهدی طباطبایی را تسلیت گفتند وزیر کار خبر داد: کارت اعتباری خرید برای کارگران بدون ضمانت بانکی